Runen

Het runenschrift (kortweg runen) is het oudst bekende schrift gebruikt door de Germaanse volkeren van Noord-Europa, Groot-Brittannië, Scandinavië en IJsland vanaf de 2e of de 3e eeuw tot en met de 19e eeuw. Het bestaat uit letters samengesteld uit meestal rechte en hoekige lijnen die gemakkelijk in bijvoorbeeld steen of hout kunnen worden gekrast. 

Het omvatte oorspronkelijk 24 lettertekens waar een magische betekenis aan verbonden werd. Deze Oudgermaanse runen werden vanaf de 7e eeuw verdrongen door de Angelsaksische runen (33 tekens) en Noordse runen (16 tekens). Het eindstadium van deze ontwikkeling viel in de 9e eeuw. In de 12e eeuw hadden zich uit de Noordse runen de gepuncteerde runen (met puntjes) ontwikkeld. Deze waren beter bruikbaar, want 16 tekens bleek onvoldoende te zijn. Door de opkomst van het christendom liep de betekenis van het runenschrift achteruit.

Elke rune had een naam, gekozen om de klank van de rune uit te drukken. De runentekens werden, naast hun dagelijkse gebruik, mogelijk voor het waarzeggen gebruikt. Dit is de vorm waarin we ze hier gebruiken.

De runensets op deze pagina bevatten 24 stenen en een steen zonder tekens. Op de kristallen staat het Futhark runenschrift vermeld. Om met de runen te werken doe je ze in de fluwelen buidel en trekt, afhankelijk van je legging een of meerdere stenen. Vervolgens zoek je de betekenis van de stenen erbij en op die manier kom je tot een inzicht of antwoord op je vraag.