Mind flow, Athame

Een wezen, gehuld in een donkere mantel, kwam tevoorschijn uit de duisternis. Andal stond als aan de grond genageld, zijn hartslag bonkte in zijn keel. Hij kon niet meer bewegen!

De adrenaline gierde door zijn lijf, hij probeerde om hulp te roepen, maar er kwam geen geluid uit zijn mond. De mysterieuze figuur kwam steeds dichterbij. Een vaag blauw licht leek onder de kap van de mantel vandaan te komen. Andal kon het gezicht niet zien. Aan het postuur te zien, leek het een vrouw.

Het leek wel alsof hij bevroren was. Hij probeerde zich te verzetten, maar het lukte niet. Het figuur stond voor hem, met een sierlijke beweging haalde ze de kap van haar hoofd. Lange zilveren haren wapperden onder de kap vandaan, ze glommen bijna in het licht van de sterren.

Vol verbazing zag Andal dat ze lichtgevende blauwe ogen had, niet twee maar drie! Een zachte vriendelijke stem verbrak de gespannen stilte. ‘Het is goed, ik weet wie je bent’. Andal keek maar herkende haar niet, hij merkte dat hij zich meer op zijn gemak begon te voelen.

Ik heb je gezien in een visioen, ging het wezen verder. Ze haalde en glimmend mes onder haar gewaad vandaan en gaf deze aan Andal.

Plotseling kon hij zich weer bewegen, hij nam het mes aan. ‘dit mes ga je nodig hebben in de toekomst’, mocht het donker worden, dan zal Mind Flow je pad verlichten, fluisterde ze.

Andal mompelde: be-bedankt en keek omhoog. De mooie verschijning was nergens meer te bekennen.